Model autogenerujący? Co to takiego?

SOLIDWORKS® pozwala na wzbogacenie modeli geometrycznych CAD wiedzą inżynierską. Powstają w ten sposób oprogramowane modele zwane autogenerującymi. Ideą takiego podejścia do modelowania jest zautomatyzowanie rutynowych zadań projektowo-konstrukcyjnych.

 

W klasycznym podejściu projektant w oparciu o wiedzę i doświadczenie określa cechy konstrukcyjne wyrobu, natomiast w przypadku modelowania autogenerującego to model jest uzupełniany o wiedzę oraz zyskuje „możliwość” sterowania cechami konstrukcyjnymi poprzez zmianę odpowiednich parametrów.

Mamy doskonały przykład obrazujący potencjał oszczędności czasu wynikającego z wdrożenia tego typu podejścia do projektowania a mianowicie modele autogenerujące przęseł ogrodzeniowych, które mieliśmy przyjemność realizować dla firmy TPS-ACTIV (tps-activ.com). Model przęsła powstał w wyniku zastosowania tych opcji, funkcji i narzędzi, które „daje” sam SOLIDWORKS®, bez dodatkowego oprogramowania, makra. Konstruktor w tym przypadku nie modeluje w tradycyjny sposób a wykorzystuje gotowy plik bazowy / model autogenerujący, wprowadza na karcie właściwości parametry sterujące i generuje odpowiedni wariant modelu m.in. wprowadza: średnicę szczebla, szerokość, wysokość, rozstaw szczebli, parametry poszczególnych płaskowników, rodzaj ozdoby i ornamentu. Decyduje czy i jakie jest zagęszczenie i niezależnie dla tego zagęszczenia określa rodzaj ozdoby i ornamentu. Po przebudowaniu generowana jest oczekiwana wersja przęsła, która po zapisaniu z unikatową nazwą może być już wstawiona do złożenia reprezentującego całe ogrodzenie.

Model autogenerujący TPS ACTIV

 

Opracowanie modelu autogenerującego (co trzeba przyznać) jest pracochłonne, ponieważ trzeba przejść przez wszystkie fazy modelowania opartego o wiedzę, tj.: pozyskanie wiedzy, jej formalizację, a następnie implementację do modelu CAD. Budowę tego typu modeli w SOLIDWORKS® umożliwia elastyczne zarządzanie m.in:

  • relacjami geometrycznymi między elementami szkicu a elementami geometrii tego samego modelu oraz modelu składowego wyrobu,
  • „równaniami” umożliwiającymi definiowanie zależności bazujących na wymiarach znajdujących się w częściach i złożeniach, zmiennych globalnych, właściwościach pliku, funkcjach matematycznych oraz wynikach innych zależności matematycznych,
  • „konfiguracjami”, które stanowią narzędzie do generowania wielu wersji danej części lub złożenia w obrębie jednego pliku.

Zakres działania opracowywanego modelu jest zależny od wprowadzonej wiedzy oraz zastosowanych ograniczeń. Jednak co do zasady wykorzystanie w procesie projektowania modelu autogenerującego ułatwia oraz przyspiesza konstruowanie przede wszystkim wyrobów o tej samej budowie bazowej, ale różniących się wartościami poszczególnych cech konstrukcyjnych. Dlatego przed przystąpieniem do prac projektowych należy wykonać rachunek potencjalnych zysków z wdrożenia takiego sposoby podejścia do projektowania.

Zapraszam do współpracy również i w tym zakresie.